Το κάταγμα κεφαλής βραχιονίου εμφανίζεται στο 5% του γενικού πληθυσμού ενώ αποτελεί το τρίτο συχνότερο είδος κατάγματος σε ηλικίες άνω των 65 ετών.

Κλινικά,o ασθενής με κάταγμα κεφαλής βραχιονίου εμφανίζει:

• πόνο
• παραμόρφωση
• εκχύμωση (μελανιά),
• μούδιασμα, σε περίπτωση κάκωσης του μασχαλιαίου νεύρου.

Η διάγνωση του κατάγματος γίνεται με απλές ακτινογραφίες. Με βάση τα απεικονιστικά ευρήματα (απλή ακτινογραφία, αξονική τομογραφία) καθορίζεται η σοβαρότητα του κατάγματος και προτείνεται ο τρόπος αντιμετώπισης.

Η θεραπεία για ένα κάταγμα κεφαλής βραχιονίου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Η συντηρητική (μηχειρουργική) θεραπεία η οποία εφαρμόζεται στα σταθερά-μη παρεκτοπισμένα κατάγματα και περιλαμβάνει:

• ανάρτηση ώμου
• παγοθεραπεία
• αναλγητική αγωγή
• φυσιοθεραπεία

Η χειρουργική εφαρμόζεται στα ασταθή-παρεκτοπισμένα κατάγματα και μπορεί να περιλαμβάνει εσωτερική οστεοσύνθεση (βίδες ή πλάκα και βίδες) ή ημιαρθροπλαστική ώμου.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για μας στην φάση της αποκατάστασης είναι η αγκύλωση της άρθρωσης. Στόχος μας είναι η ανάκτηση του εύρους τροχιάς και της μυϊκής ισχύος του ώμου. Με την βοήθεια του ισοκινητικού δυναμόμετρου Con-Trex όχι μονο επιτυγχάνουμε άμεσα τους στόχους μας αλλά τα αποτελέσματα τις περισσότερες φορές είναι πέραν των προσδοκιών μας.

Δείτε κάποια περιστατικά