Όπως υποδηλώνει και το όνομα του, ο παγωμένος ώμος (frozen shoulder) χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία στην άρθρωση του ώμου μαζί με πόνο και περιορισμό των κινήσεων της ωμικής ζώνης, δηλαδή να μην μπορεί να σηκώσει το χέρι του πάνω από το ύψος του ώμου. Συνήθως οι πάσχοντες είναι ηλικίας άνω των 40 ετών.
Αυτή η πάθηση, που είναι επίσης γνωστή και ως συμφυτική φλεγμονή της κάψας του ώμου ή συμφυτική θυλακίτιδα (adhensive capsulitis) ή περιαρθρίτιδα του ώμου, προσβάλλει μόνο τον έναν ώμο. Ο ασθενής ταλαιπωρείται αρκετά και για πολλούς μήνες, δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στον αυχένα, ούτε στην πλάτη πίσω και πονάει φρικτά. Συνήθως ο πόνος είναι πιο έντονος τη νύχτα. Ο ώμος είναι σφαιρική άρθρωση. Η στρογγυλή πλευρά του οστού του πάνω μέρους του χεριού (βραχιόνιο οστό) ταιριάζει μέσα σε μία ρηχή εσοχή στην ωμοπλάτη. Σκληρός συνδετικός ιστός, που ονομάζεται κάψα της άρθρωσης του ώμου, περιβάλλει την άρθρωση και επιτρέπει την κίνηση. Στον παγωμένο ώμο η κάψα φλεγμαίνει και γίνεται δύσκαμπτη προκαλώντας έτσι πόνο και περιορισμό της κινητικότητας. Η συμφυτική θυλακίτις είναι πάθηση συνήθης στην ηλικία 50-80 ετών. Συνήθως αρχίζει με πόνο στο δελτοειδή μυ του ώμου και κατά κανόνα ακολουθεί μια κρίση αυχενικής ριζοπάθειας.
